La relación entre los contenidos semánticos existencial y elativo en verbos latinos con preverbio "ex-"
ISSN: 1131-9062
Ano de publicación: 2017
Volume: 37
Número: 2
Páxinas: 185-195
Tipo: Artigo
Outras publicacións en: Cuadernos de filología clásica: Estudios latinos
Indicadores
Índice Dialnet de Revistas
- Ano 2017
- Factor de impacto da revista: 0,100
- Ámbito: FILOLOGÍA CLÁSICA Cuartil: C2 Posición no ámbito: 8/26
- Ámbito: FILOLOGÍAS Cuartil: C2 Posición no ámbito: 107/328
Journal Citation Indicator (JCI)
- Ano 2017
- JCI da revista: 1.02
- Cuartil maior: Q2
- Área: CLASSICS Cuartil: Q2 Posición na área: 27/57
Resumo
El artículo examina el diferente comportamiento sintáctico-semántico de dos predicados latinos que tienen en común claras características morfológicas: exsto y exsisto. Como justificación de la distinción mencionada, se propone una hipótesis explicativa de sus diferencias en los aspectos de (i) complementación sintáctica (distinto grado de explicitación de la Función Semántica Origen) y (ii) especificidad semántica (preponderancia de la acepción existencial durativa o elativa puntual); la hipótesis hace especial referencia al nivel de incorporación de la noción de Origen a la semántica verbal.
Referencias bibliográficas
- Brachet, J.-P. (1996), Les préverbes ab-, dÄ-, exdu latin: étude linguistique, París, Septentrion.
- Brachet, J.-P. (2000), Recherches sur les préverbes dÄet exdu latin, Bruselas, Latomus.
- Cabrillana, C. (2015a), «Preverbation, Transitivity and Lexical-Semantic Associations in State Verbs: the Particular Case of ex(s)to», en Haverling, G. (ed.), Latin Linguistics in the Early 21st Century, Upsala, Uppsala Universitet, 145-157.
- Cabrillana, C.(2015b), «The argument/satellite distinction and absolute verbal use in Latin stative verbs», Journal of Latin Linguistics 14/2, 197-239.
- De Vaan, M. (2008), Etymological dictionary of Latin and the other Italic languages, Leiden/ Boston, Brill.
- Devine, A. M./Stephens, L. D. (2013), Semantics for Latin, Oxford, OUP. Dik, S. C. (1989), The Theory of Functional Grammar. Part I: The structure of the clause,
- Dordrecht, Foris. Ernout, A./Meillet, A. (1932 [1985]), Dictionnaire étymologique de la langue latine: histoire des mots, Paris, Klincksieck.
- Forcellini, E. (1940), Totius Latinitatis Lexicon, Padua, Typis Aldianis. García-Hernández, B. (1980), Semántica estructural y lexemática del verbo, Barcelona, Avesta.
- Forcellini, B. (2005), «L’antonymie aspectuelle des préverbes allatifs et ablatifs», en Moussy, C. (ed), La composition et la préverbation en latin, París, Presses de l’Université Paris-Sorbonne, 229-241.
- Levin, B./Rappaport, M. (1995 [1999]), Unaccusativity. At the Syntax-Lexical Semantics Interface. Cambridge (Mass.)/Londres, MIT.
- Menge, Hermann (1959), Lateinische Synonymik, Heidelberg, Carl WinterUniversitätsverlag.
- Pinkster, H. (2015), The Oxford Latin Syntax, I. The Simple Clause, Oxford, OUP. ThLL: Thesaurus Linguae Latinae (1904-), Leipzig, Teubner/De Gruyter.
- Torrego, M. E./de la Villa, J. (2008), «‘De dónde y en dónde’. Cruces espaciales en latín y en griego», en Cascón, A. et al. (eds.), Estudios en homenaje al profesor Vicente Picón, Madrid, Ediciones UAM, 187-204.
- Van Valin R. D./LaPolla R. J., (1997), Syntax: structure, meaning and function, Cambridge, CUP.
- Wilbur, R. B (2005), «A reanalysis of reduplication in American Sign Language», en Hurch, B. (ed.), Studies on Reduplication, Berlín/Nueva York, Mouton de Gruyter, 595-623.