Capital intelectual y actividad exportadora de la empresa

Resumo

Esta tese de doutoramento titulada "Capital intelectual e actividade exportadora da empresa" ten como obxectivo analizar os diferentes compoñentes que compoñen a construción do capital intelectual - capital humano, capital estrutural e capital relacional - sobre o desempeño das exportacións da empresa. A análise de cada unha das dimensións do capital intelectual desenvólvese nos capítulos 2, 3 e 4. O capítulo 2 aborda o estudo do capital humano. O capital humano representa o conxunto de coñecementos e habilidades que posúen os individuos como resultado da súa educación e experiencia laboral. Considérase o nivel de capital humano organizativo, facendo unha distinción entre o capital humano xeral e o específico, o que permite unha análise máis profunda e detallada do capital humano. A análise empírica realízase sobre unha mostra de empresas fabricantes españolas da Enquisa Sobre Estratexias Empresariais (ESEE) e utilizando modelos de regresión Logit e Tobit. Os resultados mostran que o capital humano xeral -o nivel educativo dos empregados- afecta positivamente tanto á propensión á exportación como á intensidade das exportacións, mentres que só algunhas dimensións do capital humano específico afectan a ambos os indicadores do desempeño das exportacións. En particular, a experiencia dos empregados afecta á propensión e intensidade á exportación, pero non á formación recibida na empresa. Ademais, o capital humano xeral causa maiores cambios no rendemento das exportacións que o capital humano específico. O capítulo 3 analiza o impacto do capital estrutural. O capital estrutural refírese ao coñecemento que reside nos procesos -o capital estrutural nos procesos- e nos sistemas organizativos -o capital estrutural organizativo- e que é esencial para manter as organizacións en funcionamento. En particular, a análise céntrase no capital estrutural en procesos vinculados a procesos de innovación e considerando dúas submostras de empresas segundo o nivel de capital humano, mentres que o nivel de capital humano é un factor que condiciona o desenvolvemento do capital estrutural. A análise empírica lévase a cabo con datos da Enquisa Sobre Estratexias Empresariais (ESEE) e utilizando modelos de regresión Logit e Tobit. Os resultados mostran que o capital estrutural asociado aos procesos de innovación xera un impacto significativo no desempeño das exportacións, aínda que este impacto é máis consistente no caso das empresas con dotacións de capital humano inferiores ás das que teñen maior capital humano. O capítulo 4 investiga o papel do capital relacional. O capital relacional refírese ao acceso ao coñecemento e aos recursos que se atopan na rede de relacións e contactos que a empresa ten con clientes, provedores ou outros axentes sociais. A análise céntrase nas relacións con empresas estranxeiras nas que a compañía focal ten certa participación no seu capital e nas relacións con provedores de insumos estranxeiros. A análise empírica lévase a cabo utilizando datos da Enquisa Sobre Estratexias Empresariais (ESEE) empregando modelos de regresión Logit e Tobit. Os resultados mostran que canto maior sexa o número de empresas estranxeiras nas que a empresa focal ten participacións patrimoniais, así como maior sexa a intensidade da oferta de insumos derivados de provedores estranxeiros, maior será a intensidade de exportación das empresas, tanto pemes como grandes empresas. Non obstante, en canto á propensión á exportación, este efecto só é significativo para as pemes e non para as grandes empresas.