Virxinia Brandón: docencia e interpretación musical como salvavidas

  1. Javier Gándara Feijóo
Revista:
Eduga: revista galega do ensino

ISSN: 2171-6595

Año de publicación: 2023

Número: 86

Tipo: Artículo

Otras publicaciones en: Eduga: revista galega do ensino

Resumen

Existen numerosos casos que contradín a tendencia cada vez máis xeneralizada de considerar as artes como simples entretementos. Un deles é o da pianista celanovesa Virxinia Brandón, cuxa vida transcorreu entre os séculos XIX e XX. As súas circunstancias vitais levárona a facer da docencia e interpretación musical o único medio de subsistencia tanto de si mesma como da familia burguesa á que pertencía e que se acababa de arruinar. A partir da citada figura, este artigo reflexiona sobre fontes documentais e memoria colectiva. Todo isto revelará a importancia de mirar cara ao pasado inmaterial para trazar o devir da sociedade actual.

Referencias bibliográficas

  • Alén, M. P. (1998). Melodía galega na Belle Epoque, un proxecto en marcha: do sentimentalismo ao realismo. Grial: revista galega de cultura, 138, 423-426.
  • Alonso, C. (1993). Los salones: un espacio musical para la España del XIX. Anuario Musical, 48, 165-206.
  • Alonso, C. (1997). La canción lírica española en el siglo XIX. Madrid: ICCMU.
  • Autor non especificado (23 de setembro de 1893). Las soirées del Casino. El Correo de Celanova, 3, sen paxinación.
  • Autor non especificado (24 de xaneiro de 1894). Noticias locales. El Correo de Celanova, 21, sen paxinación.
  • Barriocanal, Y. (2016). La actividad escultórica en Ourense, del Renacimiento al Barroco. Ourense: CSIC.
  • Capelán, M. (2019). Introdución. En Montserrat Capelán (coord.), Obras para piano de compositores galegos (pp. V-IX). Santiago de Compostela: Campus na Nube,
  • De Diego, E. (2011). Leonardo: leyenda y realidad. Descubrir el Arte, 153, 20-29.
  • Gándara, J. (2020): A música na revista Nós: folclore e academia. Grial: revista galega de cultura, 225-226, 166-173.
  • Ginzburg, C. (1976). El queso y los gusanos. Barcelona: Muchnik Editores.
  • Gombrich, E. (1982). Franz Schubert y la Viena de su tiempo. Yale Literary Magazine, 49(4), 15-36.
  • Hernández, S., Reyes, F. e Rivera, R. (2007). Itinerarios histórico-musicais: Celanova. Sarria: Ouvirmos.
  • Levi, G. (2009). Sobre microhistoria. En Peter Burke (ed.), Formas de hacer historia (pp. 119-143). Madrid: Alianza Editorial.
  • Levi, G. (2020). Microhistorias. Bogotá: Universidad de Los Andes.
  • López, L. (2013). Historia da música en Galicia. Sarria: Ouvirmos.
  • Losada, C. (2013). Fuentes para el estudio de Sofía Novoa (1902-1987), una pianista viguesa de la Edad de Plata. En Montserrat Capelán, Luis Costa, Francisco Javier Garbayo y Carlos Villanueva (coords.), Os soños da memoria. Documentación musical en Galicia: metodoloxías para o estudio (pp. 119-131). Galicia: Deputación de Pontevedra e Universidade de Santiago de Compostela.
  • Losada, C. (2015). Mujeres pianistas en Vigo: del salón aristocrático a la Edad de Plata (1857-1936): Sofía Novoa. (Tese de doutoramento inédita). Universidade de Santiago de Compostela.
  • Man, R. (2013). La microhistoria como referente teórico-metodológico: un recorrido por sus vertientes y debates conceptuales. Historia Actual Online, 30, 167-173.
  • Méndez, C. (1910). Frangullas. Ourense: Imprenta La Editorial.
  • Méndez, C. (1913). Celanoverías. Ourense: La Región.
  • Padín, Á. (1991). Los cinco años coruñeses de Pablo Ruiz Picasso (1891-1895). A Coruña: Deputación da Coruña.
  • Piñeiro, A. (2001). Tras la desamortización. En editor non especificado, San Salvador de Celanova (pp. 199-221). León: Edilesa.
  • Piñeiro, A. (2008). Apuntamentos sobre a evolución urbana de Celanova, así como sobre os nomes das rúas (1840-2008). Celanova: Departamento de Cultura de Celanova.
  • Serna, J. e Pons, A. (2000). Cómo se escribe la microhistoria. Valencia: Universidade de Valencia.
  • Spier, F. (2011). El lugar del hombre en el cosmos: la gran historia y el futuro de la humanidad. Barcelona: Libros de Historia.
  • Vicente, I. (2021). Juan Montes. Álbum de Galicia (Consello da Cultura Galega). Recuperado de http://consellodacultura.gal/
  • Villanueva, C. (2016). Introducción. En Joám Trillo (ed.), Obras para piano (I) de Juan Montes Capón (pp. VII-XVI). Vigo: Dos Acordes e AGADIC.