Amor divino e amor mundanoa experiencia das mulleres casadas e das viúvas en relixión. Os “beaterios” e conventos de Galicia nos séculos XVXVIII Título

  1. Ofelia Rey Castelao
Revista:
Revista de Estudos Miñoráns

ISSN: 2340-2644

Ano de publicación: 2016

Número: 14-15

Páxinas: 51-76

Tipo: Artigo

Outras publicacións en: Revista de Estudos Miñoráns

Resumo

Os conventos femininos recibían un bo número de mulleres que non eran relixiosas senón “educandas” e damas residentes (acollidas). Moitas destas mulleres eran casadas ou quedaran viúvas. Tiñan experiencia no amor mundano e entraban nun mundo diferente, o do amor divino. Xeralmente, non entraban nos conventos por vocación relixiosa, senón por necesidade social, de xeito que vivían nunha situación ambigua. Tamén había auténticos sentimentos relixiosos e algunhas mulleres casadas e viúvas fundaron “beaterios” e conventos na Galicia moderna. Unha delas, María Antonia Pereiro, fundadora do convento do Carme, en Santiago de Compostela, deixou escrita a súa autobiografía, un texto que explica a dobre natureza do amor”.