Distribuição espacial de variáveis do clima e do solo: um estudo geoestatístico

  1. Barbieri, Rayner Sversut
Dirixida por:
  1. Rafael Montanari Director
  2. Eva Vidal-Vázquez Co-director

Universidade de defensa: Universidade da Coruña

Fecha de defensa: 19 de abril de 2023

Tribunal:
  1. Antonio Paz González Presidente/a
  2. Jorge Dafonte Dafonte Secretario
  3. Carolina dos Santos Batista Bonini Vogal

Tipo: Tese

Teseo: 804233 DIALNET lock_openRUC editor

Resumo

Os obxectivos deste traballo consistiron en: 1) xerar información a través da análise da variabilidade e o establecemento da estrutura de dependencia espacial e da correlación lineal dalgunhas propiedades do solo, co fin de axudar na planificación de actividades agrícolas en seis municipios da provincia de El Oro, Ecuador, 2) avaliar se a aplicación de fertilizantes orgánicos e inorgánicos mellora a resistencia do chan á penetración de raíces (RP) na curto prazo e describir a súa variabilidade espacial no horizonte superficial dun solo baixo labranza cero, na provincia de Entre Ríos, Arxentina e 3) analizar a distribución espacial das temperaturas medias, máximas e mínimas na Comunidade Autónoma de Galicia, España. A realización de estudos de solos na provincia de El Oro, Ecuador, abriu a posibilidade de xerar información paira a análise da variabilidade e establecemento da estrutura de dependencia espacial e correlación lineal dalgunhas propiedades do solo, co fin de axudar na planificación das actividades agropecuarias na provincia. Paira todas as propiedades estudadas levouse a cabo análise descritiva inicial, matriz de correlación lineal simple e análise xeoestadístico a partir de una rede de mostraxe con 368 puntos. O rango ou alcance de dependencia espacial máis longo foi verificado paira o magnesio (41,500 m) e o máis curto paira cobre (7,740 m). A correlación lineal máis alta entre todos os pares de atributos analizados obtívose paira Mg versus suma de bases. O pH se correlacionou coas restantes propiedades estudadas, pondo de manifesto a influencia que exerce sobre outras propiedades do solo. Levouse a cabo un ensaio paira investigar a influencia dos fertilizantes orgánicos e inorgánicos na resistencia do solo á penetración de raíces (RP) na provincia de Entre Ríos, Arxentina, que xerou datos importantes. Os catro tratamentos ensaiados, consistiron en: aplicación superficiais de: galiñaza (PL) como corrector orgánico, xeso (G) como corrector inorgánico, combinación de ambos os (PL+G), segunda aplicación de PL na metade das parcelas PL+ G e PL, e control (T). Os datos obtidos avaliáronse mediante análise descritiva, variabilidade espacial e dependencia espacial nas parcelas experimentais. O valor de PR máis alto atopouse no tratamento testemuña, T, (1,96 MPa) e o máis baixo en PL+G+PL (0,21 MPa). A segunda aplicación de PL non mostrou efectos sobre os valores de PR. Con todo, a segunda dose sobre PL+G causou efectos en todos os rangos de PR, de modo que a área atopada no intervalo de 1,2 - 1,8 MPa diminuíu de 54,17 a 6,65%. Paira a análise da distribución espacial da temperatura do aire na Comunidade Autónoma de Galicia, utilizáronse os datos de temperatura media, medias da máxima e media das mínimas medidos a escala mensual durante os anos 2013, 2014, 2015 e 2016, que foron proporcionados por unha rede de 167 estacións meteorolóxicas de AEMET e METEOGALICIA. Usando as coordenadas xeográficas de cada estación, púidose calcular o semivariograma experimental e efectuar interpolacions mediante kriging con deriva externa. Os semivariogramas obtidos revelaron que o modelo esférico axustouse ás series de datos de temperatura medias mensuais cunha maior frecuencia. A temperatura media e media das mínimas do mes de xuño de 2014 presentou o maior rango (4464735,39 m). As validaciones da temperatura media paira os meses de marzo/2013, xaneiro/2014 e febreiro/2014 presentaron o mellor axuste (R = 0,98). En canto á temperatura media das mínimas, os meses de xaneiro/2014 e febreiro/2014 tamén presentaron o mellor axuste (R = 0,98); finalmente, o mes de xaneiro/2014 presentou o mellor axuste entre todos paira a temperatura media máxima variable (R = 0.99) Mediante o uso de técnicas xeoestadísticas púidose analizar a variabilidade espacial das series de datos adoito e clima medidos a diferentes escalas.