As formas tipo " tivo " e o contacto lingüístico cos romances centrais
-
1
Universidade de Santiago de Compostela
info
- Eva Gugenberger (ed. lit.)
- Henrique Monteagudo (ed. lit.)
- Gabriel Rei-Doval (ed. lit.)
Editorial: Consello da Cultura Galega
ISBN: 978-84-92923-52-6
Ano de publicación: 2013
Páxinas: 137-167
Tipo: Capítulo de libro
Resumo
Neste traballo pretendo tomar un ítem lingüístico cuxa historia nunca resultou sospeitosa: o sufixo de número persoa (doravante, SNP) -/o/ da 3sg.ind.prt.pfv nos pretéritos fortes, tipo tivo. Vou aplicarlle a este SNP o método de detección de interferencias que Freixeiro Mato (1998) explicita e tentar levantar sospeitas razoables sobre a orixe converxente desta forma. Se consigo tal, deixarei aberto un desafío: ¿Debemos condenar esta forma e recomendar outras non converxentes, como se fai coas segundas formas dos dobretes dicir-dicer, recibir-receber, vivir-viver? Falarei de contacto do galego cos romances centrais, en que inclúo nun bloque o asturleonés e o castelán; unifico contacto xeográfico co asturleonés, e contacto vertical, por superposición, co castelán